Wiskunde, natuurkunde, scheikunde en Frans

De afgelopen week begon het serieuze werk. Het begon met het in de klas zitten, terwijl een andere docent les geeft. Al op de dinsdag veranderde dit. 's Ochtends gaf de docent aan het schoolhoofd door dat hij met vakantie ging aan het einde van de week en een uur later stond ik al voor de klas. Om even te wennen, voordat ik er helemaal alleen voor zou staan. Een uur was genoeg geweest om een les voor te bereiden, alleen wilde hij me ook nog eens het laboratorium laten zien. Het kwam dus neer op ongeveer 10 minuten de les voorbereiden. Dit bleek te kort te zijn, ookal gaf de docent aan dat ik het goed deed. Zelf kwam ik erachter dat ik dingen verkeerd had uitgelegd, terwijl het scheikunde klas 1 was. De scholieren zelf zaten me de hele tijd leeg aan te kijken. Ze hadden duidelijk moeite met het Engels, dus moest ik alles drie keer in verschillende woorden uitleggen. Toch was ik te vroeg klaar met de les, omdat er verder geen interactie was tussen mij en de klas.

De lessen die volgde gingen beter. Zelf heb ik ook al een aantal lessen geleerd. Zo moet je nadrukkelijk vragen of ze een schrift en pen voor zich neerleggen, want anders blijven de tafels leeg. Daarnaast is het handig om alles op het bord op te schrijven, want dan is er nog een kans dat ze iets opschrijven. En de laatste les die ik afgelopen vrijdag heb geleerd is dat het geven van een opdracht motiverend werkt. Ze worden dan helemaal blij en zijn hartstikke gemotiveerd. Het is dan de jongens tegen de meisjes en zitten de groepen allemaal rond een tafeltje. Ook al kunnen ze makkelijk meer groepen maken, ze willen juist grote groepen, zodat ze meer kans hebben op de winst. Een andere reden is om dicht bij elkaar te kunnen zitten. Normaal zitten ze al met z'n tweeën aan een tafeltje, maar tijdens de opdrachten wordt het nog gekker. En het is helemaal geen probleem voor hun.

Het laboratorium stelt niet heel veel voor. Er staan een aantal chemicaliën. In het lokaal ernaast loopt er geen water door de leidingen en zijn de gasflessen niet aangesloten. Veel experimenten vallen daardoor al af. Toch konden we een experiment uitvoeren met metalen en sulfaat. De studenten moesten hierbij kijken of er een reactie plaats vond of niet. Ook hierbij waren de groepen weer groot en over het algemeen wilde de scholieren een reactie zien ookal was deze er niet. De leukste vraag die ik kreeg was: "Wat gebeurd er als ik alles bij elkaar gooi?". Dat zegt al genoeg over de veiligheid bij de scholieren. Net als het ontbreken van witte jassen en brillen en de aanwezigheid van studenten die eten en door elkaar heen lopen.

Naast les geven moet ik ook surveilleren bij de examens. Deze taak is echter veel meer dan het checken of niemand spiekt. Zo ben je de loopjongen voor de hele klas. Niet iedereen heeft namelijk een liniaal, gun of zelfs een potlood. Elke minuut vraagt dus wel iemand of ik iets voor hun kan pakken. Van de school moet het via mij, dus dan moet dat maar.

De kinderen van het gastgezin worden steeds minder schuw. Elke keer zeggen ze 'come here' en ze kennen ondertussen al veel Engelse woorden. Vooral omdat Thomas Engels tegen ze blijft praten. We zijn ook begonnen met het spelen van een kaartspel na het avondeten. Ze zijn dan heel fanatiek en trekken de ander de kaarten uit de handen om het sneller te laten gaan. Het was makkelijk om ze het spel te leren, omdat ze de Engelse cijfers gebruiken in hun eigen taal. Verder blijf ik oefenen met hinkelen, touwspringen en alle mogelijke varianten daarop.

Woensdag was het een nationale vrije dag. Thomas had spijkers nodig voor het uitbreiden van de stal, dus moest hij naar Mzuzu. Ik had aangeboden om mee te gaan dus gingen we op weg, lopend. Het eerste half uur was heuveltje op, heuveltje af. Daarna kwamen we bij de roadblock en konden we vanaf daar langs de grote weg lopen. Na nog 1,5 uur lopen kwamen we eindelijk daar aan. Ik werd getrakteerd met een cola bij de markt en ondertussen hadden we ook een zak van 50kg voer gehaald voor de koeien. Terwijl we liepen had Thomas die rustig op zijn hoofd, alsof het niks was. Voor de terug weg namen we wel een taxi, omdat die zak zo'n afstand dragen een beetje overdreven is. De taxi was maar 70 eurocent per persoon, dus zo goed als niks. Al helemaal in vergelijking met Nederland. We moesten wel de taxi delen met twee andere pasagiers en we moesten de auto telkens even aanduwen als we waren gestopt. Vanaf de roadblock moesten we wel weer lopen, want daar kan geen normale auto komen.

Vandaag ben ik ook begonnen met het geven van Frans. Op verzoek van een student ben ik hiermee begonnen. Zelf kan ik alleen helemaal geen Frans, dus was de lessen eigenlijk inhouden is Google translate met het geluidsknopje en phrase lists op het internet. Toch vinden ze het helemaal geweldig en werd de groep steeds groter. Uiteindelijk zat ik daar met 7 scholieren en moest ik zelf de les afkappen, omdat ze maar door wilde gaan. Elke zaterdag zal ik Frans blijven geven. Waarschijnlijk houd ik er zelf ook nog wat aan over :)

Als laatste is het hier best koud en wordt het nog kouder de komende maand. Vooral het badderen wordt dus bikkelen. 's Avonds zitten we gelukkig allemaal rond een vuurtje (zelf heb ik er ook al één aangestoken) en ook in de huiskamer gaat het vuurtje mee.