Sir Matthewz
Een week verder en het gaat allemaal z'n gangetje. Bepaalde dingen beginnen normaal te worden, ook al blijven er altijd zaken bestaan waarvan je raar op kijkt.
Vorig weekend was eigenlijk zeer relaxed. Beide dagen bestonden voornamelijk uit het toekijken hoe andere mensen aan het werken waren. Eerst ging ik samen met Thomas naar zijn 'Milk cooperation' waar hij een goede positie in had. Ze zouden deze maand een officieel bedrijf worden dat melk verkoopt en Thomas is degene die de secretaris speelt. Op de zaterdag waren er alleen bestuurleden, maar ik hoop er een keer op donderdagochtend te zijn wanneer ongeveer 125 personen melk komen inleveren. De koorlessen van Thomas stonden daarna op het programma. Voor mij betekende dit achterin op de banken zitten en luisteren naar het zingen. Af en toe een kindje begroeten die heel nieuwsgierig kwam kijken, maar verder weinig te doen.
Hetzelfde was het geval voor de zondag. Om half negen liepen we door de stortregen naar de kerk waar we als eerste aankwamen. De rest bleek te wachten tot de regen over was wat betekende dat iedereen minimaal een half uur te laat was. Om de kerk een beetje te beschrijven: de mannen zaten aan de linkerkant, de vrouwen aan de rechterkant en het plafond was versierd met rood-witte strandballen en zilveren kerstslingers. Een mooi plaatje dus. Hopelijk kan ik jullie een volgende keer foto's laten zien.
Tijdens de dienst werd er een hoop gezongen en af en toe gedanst. De collecte was nog het mooist, waarbij er een competitie wordt gehouden welke groep van mensen het meeste geld ophaalt. Elke groep heeft een eigen naam, een heilige, en na de collecte wordt medegedeelt wie het meeste geld heeft opgebracht. Die mensen zijn dan heel blij en uiteraard is de kerk heel blij met het opgehaalde geld.
Na zo'n relaxed weekend moest er ook weer gewerkt worden. Dit begon echter nog niet helemaal op de maandag. De vast leerkracht was namelijk terug gekomen en hij wilde zo goed als alle lessen weer geven. De hele maandag heb ik bijna niks hoeven doen. Een grappig feitje van de maandagochtend: Zoals ik al in een eerdere verhaal had genoemd is er elke maandagmorgen een assembly, waarbij elke scholier aanwezig moet zijn. De opkomst was echter zo laag (ongeveer 20 van de 180) dat werd besloten dat de maandagochtend niet geschikt is een zo'n assembly. Veel beter is het om op de vrijdagochtend rond 10 uur te doen, zodat niemand meer slaapt. Dus niet je scholieren dwingen om op tijd te zijn, maar gewoon je rooster aanpassen aan de scholieren.
De dinsdag kwam de druk weer terug doordat de docent erg op tijd door gaf dat ik ook les moet gaan geven aan Form 2. Dit is een klas die richting de examens werkt, dus alle stof moet herhalen. Voor mij betekende dit dat ik het hele boek door moest lezen in 1,5 dag en uit elk stuk les zou moeten geven. Precies hetzelfde gebeurde met Form 4 met het enige verschil dat dit nog later aan me werd vertelt. Ongeveer 2 uur van te voren. Ik heb me eruit kunnen redden door precies dezelfde les te geven als ik deed in Form 3, omdat ze dat toch ook wel moeilijk vonden.
Daarnaast gaan de lessen voor Form 1 en Form 3 gewoon door. Vooral Form 1, de jongste scholieren, zijn grappig. Ze zijn hartstikke gemotiveerd als je ze wiskundeopdrachten geeft en ze worden helemaal gek als je er een pen bij pakt. Ze schreeuwen dan allemaal 'mark', 'check' en 'sir' om maar mijn aandacht te krijgen om hun werk na te kijken. Ik mag dan in geen geval een krul zetten in hun schrift. Enkel een V'tje en als ze heel erg aandringen op een 'good' in hun schriftje gaan ze helemaal glunderen. Ik begrijp de logica hier nog steeds niet helemaal achter. Vooral omdat hun werk helemaal niet nagekeken hoeft te worden en zo'n 'good' al helemaal geen extra waarde heeft. Tenminste niet voor mij. Dus af en toe ben ik heel aardig door 'good!' te schrijven met een uitroepteken :)
Vrijdag ben ik begonnen met het geven van lessen over computers. Veel scholieren zijn geïnteresseerd en ze kijken gerust met z'n twintigen naar mijn laptopscherm voor een uur. Ook de sport basketbal was voor hen onbekend, terwijl ze wel twee ringen en een bal op het schoolplein hebben. Toen ik het spel ging uitleggen waren ze dan ook één en al interesse. Echte talenten heb ik nog niet kunnen ontdekken, maar misschien komt dat later nog.
Het contact met de scholieren wordt steeds beter. Zo heb ik al met de dames mais zitten schrapen onder veel gebabbel en gegiechel en krijg ik rondleidingen van de heren. Vooral de scholier Benjamin is heel chill en hem kan ik tenminste ook goed verstaan. De komende tijd gaat hij me de stad laten zien en gaat hij me ook laten zien hoe ze koken in het hostel. Hiervan heb ik tot nu toe nog niet veel gezien, dus ik ben benieuwd!
Bij het gastgezin is het ook nog steeds gezellig. Het leukste was nog wel toen we de film Shrek gingen kijken 's avonds. De dagen daarna hoorde je constant 'donkey' en 'shrek' in het huis en werd het dansje en liedje aan het einde van de film geprobeerd na te doen. Op een avond zaten we ook al klaar om te gaan eten, toen Thomas me ineens meenam naar zijn broer. Zijn koe was aan het kalveren en toen we aankwamen staken de voorste hoefen en de snuit al naar buiten. Met een beetje trekken aan de poten kwam het kalfje er helemaal uit na 10 minuten. Daarna gingen ze met drie man de koe overeind duwen wat een grappig gezicht was. Vooral omdat het erg tegen haar zin in was.
Dit verhaal wil ik eindigen met de vele namen die ik hier heb in Malawi. Iedereen gebruikt weer een andere naam voor me met 'Mat'. Zo hoor ik af en toe Matthijs, Matthias en Matthew, maar degene die vooral de scholieren gebruiken en die het beste klinkt is 'Sir Matthewz'. Vooral de 'z' aan het einde klinkt alsof het een bijnaam is van een rapper ofzo :D
